กิ่งไม้ในศิลปะสัก – ตรรกะ พรหมจรรย์ และการเกิดใหม่ของฤดูใบไม้ผลิ

ต้นไม้เป็นส่วนสำคัญของ Mother Earth และการปรากฏตัวที่ตระหง่านของต้นไม้ทำให้พวกเขาได้รับความชื่นชมจากวัฒนธรรมที่แตกต่างกันมากมาย พวกเขามีความสำคัญอย่างยิ่งต่อวัฒนธรรมส่วนใหญ่ตลอดประวัติศาสตร์ ต้นไม้ถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของชีวิตเสมอ และรอยสักบนต้นไม้มีอายุนับพันปีจนถึงต้นกำเนิดของศิลปะการสัก ต้นไม้ยังถือเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ที่ร่ำรวยที่สุด และในรอยสัก มันสามารถเป็นสัญลักษณ์ของสิ่งต่าง ๆ มากมายในคราวเดียว ต้นไม้เป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบของการใช้ชีวิต เติบโต ตลอดจนการเปลี่ยนแปลง การเปลี่ยนแปลง และแม้กระทั่งตายอย่างสง่างาม

รอยสักเหล่านี้สามารถออกแบบได้หลายวิธี: รอยสักบางแบบเน้นที่เปลือกไม้ ในขณะที่รอยสักอื่นๆ แสดงถึงกิ่งก้าน บางใบมีจำนวนมากในขณะที่บางชนิดอาจมีเพียงไม่กี่ใบหรือไม่มีเลย รอยสักบนต้นไม้บางชนิดอาจแสดงถึงป่า สวนผลไม้ หรือต้นไม้ต้นเดียว และบางส่วนอาจมีรากด้วย ดอกไม้หรือการออกแบบอื่นๆ อาจรวมอยู่ในการออกแบบด้วย ที่นี่เราจะให้ความสนใจเป็นพิเศษกับกิ่งไม้

เมื่อน้ำท่วมลดลง นกเขาตัวหนึ่งก็นำกิ่งมะกอกมาให้โนอาห์ ไม่เพียงเป็นสัญลักษณ์ของดินแดนแห้งแล้งเท่านั้น แต่ยังเป็นการให้อภัย สันติสุข และความรอดอีกด้วย สัญลักษณ์สันติภาพที่เป็นที่รู้จักของนกพิราบและกิ่งมะกอกมีพื้นหลังที่น่าสนใจ แม้ว่าคริสเตียนจะใช้ในขั้นต้น แต่ก็ได้มาจากแหล่งอื่น การใช้กิ่งมะกอกมีขึ้นในสมัยกรีกโบราณ ห้าศตวรรษก่อนพระคริสต์ ไอรีนซึ่งเป็นเทพธิดาแห่งสันติภาพในศาสนากรีกได้รับการกล่าวขานว่าชื่นชอบมะกอกมาก สำหรับชาวกรีกโบราณ ต้นมะกอกแสดงถึงความอุดมสมบูรณ์ และเชื่อกันว่าสามารถขับไล่วิญญาณชั่วร้ายได้

ในศิลปะยุคกลาง กิ่งก้านบางครั้งแสดงถึงตรรกะ บางครั้งก็แสดงถึงความบริสุทธิ์หรือการเกิดใหม่ของฤดูใบไม้ผลิ กิ่งก้านถูกใช้อย่างมีประสิทธิภาพในการออกแบบรอยสัก และบางครั้งก็ถูกวาดด้วยดอกไม้หรือดอกตูม และบางครั้งก็ไม่มี แต่ก็ทำให้นึกถึงชีวิตได้เสมอ