Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ Michelangelo เป็นหนึ่งในจิตรกรที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เขาเป็นหนึ่งในประติมากรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ศิลปะ เขาเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีจากภาพวาดที่มีชื่อเสียงซึ่งประดับประดาเพดานของโบสถ์น้อยซิสทีน และเขายังได้สร้างประติมากรรมที่มีชื่อเสียงเช่น "เดวิด" "ปิเอตา" และ "โมเสส"
เขาเกิดเมื่อวันที่ 6NS ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1475 และจวบจนบัดนี้ เราจะมีอายุครบ 544 ปีแล้ว หลายคนมองว่าเป็นศิลปินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา และบางคนในฐานะศิลปินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล ความเก่งกาจทางศิลปะของเขาอยู่ในระดับสูงจนเขามักถูกมองว่าเป็นผู้แข่งขันในตำแหน่งของชายยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาตามแบบฉบับ ร่วมกับคู่แข่งของเขา เพื่อนชาวฟลอเรนซ์ และลูกค้าของเมดิชิ เลโอนาร์โด ดา วินชี
ผลงานจิตรกรรม สถาปัตยกรรม และประติมากรรมจำนวนหนึ่งได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งในผลงานที่มีชื่อเสียงที่สุดที่มีอยู่ ผลงานของเขาในด้านนี้ก็ยอดเยี่ยมเช่นกัน ก่อนอายุ 30 ปี เขาได้แกะสลักผลงานที่มีชื่อเสียงที่สุดสองชิ้น ได้แก่ “David” และ “Pieta”
ผลงานของ Michelangelo ก็เป็นแรงบันดาลใจร่วมกันของศิลปินสักคนเช่นกัน ตัวอย่างเช่น หนึ่งในนั้นคือ Creation of Adam ซึ่งเป็นภาพวาดที่เขาวาดบนเพดานของโบสถ์น้อยซิสทีน งานศิลปะชิ้นที่สองของ Michelangelo ซึ่งมักใช้ในงานศิลปะสักคือรูปปั้นของ David
- เดวิด – ประวัติของประติมากรรม
ผลงานศิลปะที่มีชื่อเสียงมากมายเข้าสู่ภาพรอยสัก รวมถึงงานประติมากรรมด้วย แม้ว่างานวิจิตรศิลป์ทั้งหมดไม่ใช่สัญลักษณ์ที่เปิดเผย แต่ส่วนใหญ่ก็พาดพิงถึงตำนานและธีมที่ยอดเยี่ยม
David แห่ง Michelangelo ที่เปลือยเปล่าซึ่งเป็นงานประติมากรรมและผลงานชิ้นเอกชิ้นหนึ่งซึ่งทำซ้ำและคัดลอกในรูปแบบที่ไม่มีที่สิ้นสุดเป็นแรงบันดาลใจอย่างหนึ่งสำหรับศิลปะการสัก
เดวิดเป็นผลงานชิ้นเอกของประติมากรรมยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ซึ่งสร้างขึ้นด้วยหินอ่อนระหว่างปี ค.ศ. 1501 ถึง ค.ศ. 1504 โดยศิลปินชาวอิตาลีมีเกลันเจโล เดวิดเป็นรูปปั้นหินอ่อนสูง 5.17 เมตรของชายเปลือยที่ยืนอยู่ รูปปั้นนี้เป็นตัวแทนของเดวิด วีรบุรุษในพระคัมภีร์ไบเบิล ซึ่งเป็นหัวข้อที่โปรดปรานในงานศิลปะของเมืองฟลอเรนซ์
ในขั้นต้น ประติมากรรมชิ้นนี้ได้รับมอบหมายให้เป็นหนึ่งในชุดของรูปปั้นศาสดาพยากรณ์ที่วางไว้ร่วมกับแนวหลังคาด้านตะวันออกของมหาวิหารฟลอเรนซ์ อย่างไรก็ตาม มันถูกวางไว้ในจัตุรัสสาธารณะ ซึ่งอยู่นอก Palazzo Vecchio ซึ่งเป็นที่นั่งของรัฐบาลในฟลอเรนซ์ ใน Piazza Della Signoria ซึ่งเปิดตัวเมื่อวันที่ 8NS ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1504 รูปปั้นนี้ถูกย้ายไปที่ Galleria dell'Accademia ในเมืองฟลอเรนซ์ในปี พ.ศ. 2416 และต่อมาได้มีการแทนที่รูปปั้นที่ตำแหน่งเดิมด้วยแบบจำลอง
ตามลักษณะธรรมชาติของวีรบุรุษที่เป็นตัวแทน ในไม่ช้ารูปปั้นก็กลายเป็นสัญลักษณ์ของการปกป้องเสรีภาพพลเมืองที่เป็นตัวเป็นตนในสาธารณรัฐฟลอเรนซ์ซึ่งเป็นนครรัฐอิสระที่ถูกคุกคามจากทุกฝ่ายโดยรัฐคู่แข่งที่มีอำนาจมากขึ้น และโดยอำนาจของตระกูลเมดิชิ นัยน์ตาของดาวิดซึ่งมีแสงสะท้อนเตือนก็หันกลับมายังกรุงโรมด้วย
อย่างไรก็ตาม ประวัติของประติมากรรมนั้นเริ่มต้นก่อนงานของไมเคิลแองเจโลในปี ค.ศ. 1501 ถึง ค.ศ. 1504 ก่อนที่ไมเคิลแองเจโลจะเข้ามาเกี่ยวข้อง ผู้ดูแลสำนักงานผลงานของมหาวิหารฟลอเรนซ์ ซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยสมาชิกของสมาคมผ้าขนสัตว์ที่ทรงอิทธิพล Arte Della Lana มีแผนที่จะว่าจ้างรูปปั้นขนาดใหญ่ในพันธสัญญาเดิมสิบสองรูปสำหรับส่วนค้ำยันของโบสถ์
ในปี ค.ศ. 1410 โดนาเทลโลสร้างร่างของโจชัว จากนั้น Agostino di Duccio ได้มอบหมายรูปปั้นของ Hercules ในดินเผา ด้วยความกระตือรือร้นที่จะดำเนินการโครงการต่อไป Operai ได้ว่าจ้าง Agostino ให้สร้างรูปปั้นของ David แต่ Agosto ทำได้แค่เพียงเริ่มสร้างรูปทรงขา ลำตัว และเท้า รีดผ้าม่านบางๆ หรืออาจเซาะร่องระหว่างขา ด้วยเหตุผลที่ไม่ทราบสาเหตุ สมาคม Agostino กับโครงการจึงยุติลง โดยที่ Donatello เสียชีวิตในปี 1466 และอีก 10 ปีหลังจากนั้น Antonio Rossellino ก็ได้รับมอบหมายให้ดูแลในจุดที่เขาหยุด แต่ในไม่ช้าสัญญาของเขาก็สิ้นสุดลง และเป็นเวลา 26 ปี ที่บล็อกหินอ่อนยังคงถูกละเลย หลังจาก 26 ปี และด้วยอายุ 26 ปี ไมเคิลแองเจโลได้โน้มน้าวโรงละครโอเปร่าว่าเขาสมควรได้รับค่าคอมมิชชั่น
ดังนั้นในวันที่ 16NS ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1501 เขาได้รับสัญญาอย่างเป็นทางการเพื่อดำเนินงานใหม่ที่ท้าทายนี้ เขาเริ่มแกะสลักรูปปั้นในช่วงเช้าของวันที่13NS ของเดือนกันยายนเพียงหนึ่งเดือนหลังจากที่เขาได้รับสัญญา เขาทำงานเกี่ยวกับรูปปั้นนี้มาเกือบสองปีแล้ว
- ประติมากรรมของเดวิดใช้ในงานสัก
ประติมากรรมของ Michelangelo ยังเป็นธีมทั่วไปในศิลปะการสัก รอยสักของ David อาจมีความหมายเฉพาะตัวสำหรับผู้ถือซึ่งผู้สังเกตการณ์อาจไม่เคยรู้จัก อาจหมายถึงการเดินทางไปฟลอเรนซ์หรือเพียงแค่ชื่นชมงานศิลปะ
อย่างไรก็ตาม สำหรับมีเกลันเจโล การเลือกดาวิดเป็นเรื่องของงานไม่ใช่เรื่องของรสนิยมหรือเพียงเพื่อตีความเรื่องราวบางอย่างจากพระคัมภีร์ไบเบิล ขนาดของรูปปั้นเดวิดมีขึ้นเพื่อประกาศชัยชนะในการต่อสู้ของฟลอเรนซ์ ที่ซึ่งความจงรักภักดีของประติมากรจะกลายเป็นนครรัฐอิสระ
เพื่อให้สอดคล้องกับเรื่องราวของเขา เดวิดจึงกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งชัยชนะและเสรีภาพเหนือโอกาสอันมหาศาล ผลของรูปปั้นนี้ เช่นเดียวกับงานศิลปะอื่นๆ ที่เล่นตามธีมของเขา เดวิดจึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของความกล้าหาญและความเยาว์วัยที่สวยงาม
ความคิดเห็น